Blog

Blog.

SOMS ZIT HET MEE, SOMS ZIT HET TEGEN.

De maand mei verliep helaas niet erg rooskleurig voor mijn duiven en mij.

Eigenlijk stapelden de tegenvallers zich op:

• Bijna elke week ging er één of meer duiven verloren.
• Daarbij waren ook de partners van teletekstduiven Noa en de Strik.
• Het klamme, vochtige weer werkte niet mee aan een goed hokklimaat.
• Aan een clubgenoot werden 20 duiven meegegeven om in Duffel te lossen. Helaas kwamen ze in Brabant in de mist terecht. Eén duivin was lichtgewond, een andere zwaar en moest door Nanne Wolff worden opgelapt.
• Die laatste behoorde tot de 8 duiven die voor Limoges op de planning stonden. Zij viel dus af en doordat ze thuiskwam op het moment dat ik mijn duiven pakte voor Chateaudun, kwam ik in tijdnood. In de verwarring korfde ik een koppel, dat 5 dagen later naar Limoges had gemoeten. Ploeg Limoges dus gereduceerd tot 5.
• Chateaudun werd nogal een teleurstelling. De eerste (jaarling)  duif vloog nog wel een knappe 67^e op 5264 duiven, maar de overige 4 van de 12 duiven eindigden in de achterhoede. Mijn eerstgetekende heb ik opgehaald uit Franeker.
• Limoges was ook niet geweldig: de eerste vliegt een middelmootprijs, de tweede in het laatste kwart van de uitslag.
• Het colispook bezocht zowel het hok van de vroege als dat van de natoerjongen.

De zondag voor de tweede dagfondvlucht Salbris heb ik de hokken uitgerookt met Koudijs en de duiven 2 dagen gekuurd voor de koppen.

Die tweede dagfondvlucht op 6 juni werd een pittige en verliep voor mij een stuk beter.       In de noordelijke helft van de afdeling klokte ik er 8 van de 10 in de prijzen.

Omdat de noordnoordwesten wind in de laatste 3 uur aanwakkerde, lagen we in de totale afdeling ongunstig. Toch vlogen er in dat verband 6 van de 10 in de prijzen, waarvan 5 stuks één op tien!  Mijn eerstgeklokte was een 3-jarige nestdoffer, afkomstig van Gerard van den Berg. De rest waren duiven uit  mijn BS-lijn en kruisingen met de lijnen van Johan de Vries en Henri van den Berg.

Deze vlucht maakte maar weer eens duidelijk hoe sterk onze vereniging, De Postduif te Kampen, eigenlijk is. Het verenigingsconcours sluit op een tijd, dat er in de totale afdeling nog 500 van de 1250 prijzen verdiend moesten worden. Daarbij komt dat Gerard van den Berg 1^e werd in Noord en Mark van den Berg 4^e. Beide heren: van harte gefeliciteerd met deze teletekstnoteringen.

Onze vereniging telt door een onverwachte aanwas in de winter nu circa 50 leden en 40 vliegende hokken.

En nu staat Sint Vincent voor de deur. Een jaar of 3 heb ik dat niet meer kunnen spelen, omdat er teveel marathonduiven achterbleven. Mijn 3 oudste duiven – die vorig jaar op Perigueux nog voor een mooie plek bij de Grootmeesters van Sector 3 zorgden – heb ik klaar gemaakt voor deze koninginnevlucht. Bij controle door Nanne Wolff bleek dat de beoogde lijstaanvoerder geen spanning op een vleugel had en dicht tegen scheefvliegen aan zit. Minstens een week rust en dan mogelijk op Bergerac spelen, was het devies. Weer een tegenvaller dus.  Maar het afgelopen weekend heeft mijn vertrouwen in de duiven weer een flinke boost gegeven. We wachten het maar weer af.

Dit blogbericht schrijf ik in de vroege ochtend van de dag dat de eerste dagfondvlucht zou moeten worden gelost. Het lijkt er sterk op, dat de lossing zal worden uitgesteld tot zondag. De regen en krachtige wind geven mij het gevoel, dat het herfst is. Dat is ons dit voorjaar meer overkomen. Het heeft menigeen – en ook mij – meer verliezen gegeven dan ons lief is. Ik heb 19 duiven ingekorfd voor Chateaudun: 11 dagfondduiven en 8 marathonduiven. Van die laatste heb ik er 7 als invliegduif meegegeven.

Ik kan tevreden zijn over de conditie van de duiven. Begin mei ben ik gestopt met de verduistering. Door een misrekening kwamen de dagfondduiven een paar dagen te laat op eieren. Het zij zo. Vooral afgelopen week hebben ze lang getraind. De duivinnen – die rond 17 uur worden losgelaten – trainen sowieso altijd wel goed. Maar bij de doffers – die in de ochtend trainen – was dat vorig jaar een stuk minder. Maar deze week gingen die er ook flink tegenaan. Ik was blij dat ze er bij het inkorven goed op stonden. Het vorig weekend heb ik niet ingekorfd vanwege het slechte weer. Wel zijn ze deze week nog 2 keer een flink eind weggebracht.

Mijn eerstgetekende is een prachtige schalie doffer. Hij had in 2019 als natoerjong een slechte start en kwam 2 keer op zondag terug. Vanwege zijn fantastische afstamming heb ik hem toen ingehouden. In de winter heb ik toen getwijfeld: Op de kweek zetten of toch gaan spelen? Het werd het laatste. Heel voorzichtig heb ik in 2020 toegewerkt naar het moment dat hij op het eind van het korte coronaseizoen tenminste nog één dagfondvlucht kon afwerken. Dit jaar is hij tot nog toe mijn beste duif. Hij is dan ook als eerstgetekende de mand in gegaan, nog vóór Noa, die er fantastisch uitzag. Ik hoop, dat we morgen een verantwoorde lossing krijgen en dat alle duiven morgenavond weer in het hok zitten.

Voor Limoges, de eerste marathonvlucht had ik een mooie ploeg van 8 duiven klaarzitten. Door een verwonding van één van hen en een domme fout van mezelf zullen er 5 mee gaan. Over een week weten we ook hoe de start van het marathonseizoen is verlopen.

De start van het vliegseizoen is hier naar tevredenheid verlopen. Op de eerste africhting ging helaas wel 1 laat jong verloren. Vorige week alles terug. Dit weekend kwamen ze mooi af, maar ontbraken er  zaterdagavond nog 3 marathonduifjes.  De eerste van deze Duffel verspeelde 2 minuten, omdat ze niet durfde landen, aangezien er 2 buizerds boven mijn hok zweefden. Was ze meteen geland, dan was ze rond de 40^e plek ik de club geëindigd, tegen 1070 duiven!!  Het is een dochter van de Blue Surprise, en die stond toen gekoppeld aan Reinke, rechtstreeks afkomstig van Henri van den Berg.  Haar nestzus was mijn vierde. Beide zussen waren vorige week ook al mijn 1^e en 2^e!  Mijn beide teletekstduifjes , De Strik en Noa, waren ook bij de prijsvliegers.

Noa, stond dit weekend sowieso in de schijnwerpers. Een paar maanden geleden had ik de foto van Noa opgestuurd naar de redactie van Het Spoor. Tot mijn verrassing bleek ze dit weekend inderdaad op de voorpagina te staan. Een ‘plaatje’, al zeg ik het zelf.

De vliegduiven brengen deze weken de jongen van de kwekers groot, plus een aantal van henzelf. Het zijn er wat meer dan anders, omdat er een stel op bonnen weggaan en omdat ik Jesper er een aantal beloofd heb. Het was op de vrijdagavonden wel even improviseren om de boel warm te houden.

Door ruil zijn er 6 mooie jonge marathonduifjes verhuisd vanuit Luttelgeest naar hier. Ze zijn afkomstig van Coen Brugman, die zich in 2020 meermaals voorin de uitslagen liet zien. Ze staan me erg aan. Ze zitten bij de vroege ronde jongen in. Afwachten hoe ze zich ontwikkelen.

Toen bekend werd, dat de start van het vliegseizoen door kon gaan, ben ik mijn duiven gaan opleren, vanaf 10 , 15, 35 en 50 km. De eerste 3 keren werden de doffers en de duivinnen apart gelost. De laatste keer ging de hele klad tegelijk los. Dit alles verliep goed.

Omdat mijn vliegduiven in dit paasweekend op kleine jongen zitten, kon ik niet alle duiven mee geven naar de eerste trainingsvlucht vanaf ’s Hertogenbosch(104 km). Maar 31 stuks werden er wel ingezet. Het bleek weer eens, dat de duiven best tegen de relatieve koude kunnen in deze tijd van het jaar. Ze kwamen voor mijn doen mooi regelmatig naar huis. Helaas ontbreekt een opopgeleerd laatje nog. In pv De Postduif, Kampen waren de – vele – rappe jongens mij weliswaar te snel af maar daar ben ik wel aan gewend. De ervaring heeft mij geleerd, dat ik in de eerste 5 weken vrij kansloos ben met mijn nestduiven. Vreemd genoeg zaten we bij deze noorden wind vrij gunstig in Vlieggebied Noordwest van Afdeling 8: daar staan er 15 van de 31 op de uitslag, tegen maar 3 stuks in de club.

Verder ben ik twee weken na het spenen van de eerste ronde jonge duiven begonnen met die jongen te leren wennen aan de verzendmand. Ze hebben er inmiddels al 4 keer in gezeten, zonder vooraf gevoerd te zijn. Na een paar uur voerde ik ze in de blauwe drinkgoten waar ik eerst een flinke laag zand heb gegooid. De laatste paar keer heb ik daarna de drinkgoten gevuld met water. Een klein aantal kwam er al drinken.

Met één vroeg jong ben ik nog naar Nanne Wolff gegaan. Al bij het spenen voelde ik dat er van achteren een hard stukje uit het lichaam stak. Het zag er opgedroogd uit, dus ik besloot het een paar weken aan te zien. Maar toen bleek dat het ‘geval ‘ nog wat groter was geworden. Nanne zag al gauw dat het een ontstoken navel was. Het eerste wat hij deed, nadat hij er wat desinfecteermiddel op had gespoten , was zijn telefoon pakken om er een paar foto’s van te maken. Het verwijderen ging gemakkelijk, maar een hechting was nog wel nodig. ik kreeg nog 5 pilletjes mee voor het duifje. Het beestje doet het nog steeds goed. ik plaats hieronder een foto van de ontsteking, maar de kans is groot, dat betere foto’s binnenkort in de column van Nanne in Het Spoor te zien zijn.

De klus bij Jesper is geklaard. Al tijdens mijn werkzaamheden heeft de familie vaak van zijn dankbaarheid getuigd. Onlangs kwam Jesper met zijn moeder nog een paar schitterende presentjes brengen. Dat heeft me echt geraakt.

Intussen thuis al weer een klein klusje uitgevoerd: de oude verzendmand, waarin ik mijn jongen aan de mand laat wennen, heb ik voorzien van een meer gepast frontje, zodat ze ook kunnen leren in de mand te drinken.

Op 5 maart jl. heeft Matthijs de kweekduiven gekoppeld voor de 2e ronde. De meeste duiven zijn omgekoppeld. Zelf heb ik tegelijkertijd ook alle vliegduiven gekoppeld. Zoals de laatste jaren hier de gewoonte is, gaan de eieren van de kwekers weer onder de vliegduiven en worden de kwekers opnieuw gekoppeld voor de derde ronde. We zullen wat meer jongen kweken dan vorig jaar, omdat ik nogal wat bonnen beschikbaar heb gesteld.

Ik ben wel blij dat ze weer gekoppeld zitten. Zeker na deze saaie coronawinter geeft me het een gevoel, dat de opstart naar vliegseizoen 2021 nu gemaakt is. De eerste 20 vroege jongen fladderen inmiddels al een beetje van de berging naar het hok. Het verbaast me telkens weer, hoe snel jonge duiven leren reageren op al wat je als liefhebber doet. Komende week laat ik ze enten tegen paramyxo.

Nu maar hopen, dat we in april ‘gewoon’ kunnen beginnen aan het vliegseizoen. En dat het weer een beetje wil meewerken.

In mijn vorige blog heb ik Jesper aan u voorgesteld.  In dit blog leest u hoe het hem en mij verder vergaan is. Na een kleine 4 weken samen bouwen aan Jespers duivenhok kunnen we melden dat het hok klaar is. Er zitten zelfs al een aantal geleende kweekkoppels in. Jespers vader heeft zijn beperkte vrije tijd in dienst van de bouw ingezet en Jesper zelf is op vrijwel alle dagen ook bijgesprongen.     Zelf heb ik er met plezier  ook heel wat uurtjes in gestoken, maar ik ben wel blij dat het er nu op zit.

Mijn oproep in het vorige blog om Jesper op weg te helpen is niet onopgemerkt gebleven. Daarom wil ik bij deze – mede namens Jesper – vijf leden van De Postduif te Kampen nog eens bedanken voor hun bijdrage, namelijk  Kees en Kim Post, Jan Hein, Ronald van Oene en Johan de Vries. Vandaag zei een dankbare Jesper tegen mij: “Ik denk dat er weinig starters in de duivensport zijn, die meer geholpen zijn dan ik.” Daar heeft Jesper zeker gelijk in. Zelf vind ik de hulp van clubgenoten vooral ook een teken, dat Jesper heel erg welkom is in onze vereniging.                                                      

Verrassend was trouwens ook de helpende hand die Nico-Jan Koenders toestak.  Grappige bijkomstigheid is, dat er bij Matthijs nu een koppeltje diamantduifjes zit!! Ik hoop wel dat postduiven voor Matthijs de eerste prioriteit blijven!!

Jesper mag uit de 6 leenkoppels 2 rondes kweken voor respectievelijk de jonge duivenvluchten en de taartvluchten.  Hij wil graag in de toekomst dagfond gaan spelen en ook een paar duiven op de middaglossingen. Nu maar hopen, dat het hem dit jaar een beetje meezit en dat hij volgend jaar om deze tijd een leuk ploegje oude vliegduiven klaar heeft zitten.

(In mijn volgende blog zal ik u de stand van zaken op eigen hok beschrijven.)

JESPER  (18 j.)  VAN DIAMANTDUIFJES NAAR POSTDUIVEN!

Als 10-jarig  jochie zat Jesper bij mij in groep 6. Ieder schooljaar vertelde ik in de klas wel eens over mijn grote hobby: postduiven. Jesper vond dat prachtig en ik nodigde hem uit eens bij mijn hok te komen kijken. Ik was verbaasd over zijn interesse maar nog meer over de opmerkingen die hij maakte en de vragen die hij stelde. Wat een dierenvriend was hij toen al.  In de tussenliggende jaren vroeg ik Jesper wel eens een weekendje mijn duiven te verzorgen. Dat deed hij graag en tot mijn volle tevredenheid. Een paar keer kwam hij ook om de duiven van de vlucht op te wachten. Eigenlijk zou hij ook wel graag duiven willen hebben, maar voor  zijn ouders ging dat toen nog veel te snel. Jesper stortte zich op het kweken van vogels, met name kanaries en diamantduifjes. Twee jaar geleden deed hij voor het eerst mee aan een tentoonstelling en meteen had hij de op een na mooiste diamantduif van Nederland.  Jesper volgt momenteel op een ROC de opleiding Veehouderij. Als bijverdienste melkt hij bij een boer zelfstandig een heel stel koeien. Die boer heeft kennelijk ook veel vertrouwen in hem.

Een aantal weken geleden kreeg Jesper van zijn ouders groen licht om een duivenhok te bouwen. Veel ervaring met timmerwerk heeft Jesper niet, maar zijn vader Jos des te meer. Ik ben 3 weken geleden bij hen op bezoek geweest en heb benadrukt dat een duivenhok toch wel aan specifieke eisen moet voldoen. Dat met name een goede ventilatie van cruciaal belang is. Ik bood aan om Jesper en Jos te helpen met het bouwen van een hok. Dat viel in goede aarde.

Ik had de Koerier-dvd 124 over Martin van Zon eens goed bekeken, want ik was van plan er een      Van Zonhok van te maken. (zonder ren)  De constructie van het dak en een eventueel plafond werd mij toen nog niet geheel duidelijk. Dus ik legde direct contact met Martin – waar we al een paar jaar goed contact mee hebben – en al mijn nog openstaande vragen werden door Martin vlot beantwoorden. We zijn nu inmiddels 2 weken bezig. De buitenkant is praktisch klaar en we zijn begonnen met de binnenkant. Jesper helpt tussen de online lesuren door enthousiast mee. Hij volgt eigenlijk een kleine timmercursus.  Vader Jos timmert er ook lustig op los. Hij lijkt ook wel geïnteresseerd in duiven.  Na de postduivensport is timmeren mijn tweede grote hobby, dus ikzelf geniet zeker niet minder. De koffie van Jespers oma laten we ons regelmatig goed smaken.

Eergisteren heeft Jesper zich aangemeld bij Pv De Postduif te Kampen. Matthijs en ik lenen Jesper deze maand 4 koppels kwekers uit en van onze tweede ronde jongen krijgt Jesper er ook een paar. We hopen dat Jesper in ieder geval met de natoer kan “meevliegen”,  en misschien nog wel met de jonge duivenvluchten, met een handvol jonkies. .Ik heb het gevoel, dat deze jongeman het echt in de vingers heeft en zal hem met alle plezier blijven begeleiden.

P.S.  Jesper heeft nog geen constateersysteem (Atis Top?) , broedhokken en loketkasten. Wie helpt hem  verder op het paard, tegen een kleine vergoeding? Maar gratis mag ook! Omgeving Kampen/Zwolle.

Noodgedwongen moest ik mijn website de afgelopen maanden in zijn geheel herstellen. Het voordeel is wel, dat hij nu weer helemaal up to date is, inclusief een aantal prachtige professionele duivenfoto’s, afkomstig van Henk Storm. In alle bescheidenheid mag ik dan ook zeggen, dat het zeker de moeite waard is een kijkje te nemen. Mijn voornemen is om minimaal eens per maand een nieuw blog te schrijven.

Momenteel zitten de kwekers op eieren, op één koppel na. We zijn blij dat bijna alle eieren bevrucht zijn. Eén koppel moet nog geschouwd worden en één duivin heeft maar één ei gelegd. De vliegduiven heb ik begin januari toch maar vast gescheiden. Dat maakte het gemakkelijker om nog een paar kleine aanpassingen te doen in de jonge duivenhokken.

Alle vliegduiven zullen op 5 maart gekoppeld worden, tegelijk met de kwekers, die dan grotendeels omgekoppeld worden.

Ik hoop dat het vliegseizoen 2021 geen al te grote schade zal oplopen door corona, maar ik moet het allemaal nog zien.

Momenteel wordt hard gewerkt aan het vullen van deze vernieuwde website. We hebben een flink aantal professionele foto’s van onze duiven laten maken. Daar is nu nog het wachten op. We hopen dit nog voor het eind van dit jaar af te kunnen werken. Maar nu u er toch bent: neem gerust al vast een kijkje.