TURBULENTE WEKEN

In het weekend van 17 en 18 juni werd de tweede eendaagse fondvlucht vervlogen. Gezien de weersverwachtingen heb ik bijna de hele week daaraan voorafgaand zitten piekeren: Alle duiven inzetten inclusief de jaarlingen of toch een deel thuis houden?  De meeste zaten op jongen van een dag of 5 en mede daarom heb ik besloten toch alle 21 duiven in te zetten.  Het weer was die zaterdag niet geschikt om te lossen,   zondag vond de lossing wel plaats, ondanks een negatief advies van het IWB. (Instituut Wedvlucht Begeleiding)

Het werd een zeer zware vlucht. ’s Avonds waren op veel plaatsen de concoursen nog niet gesloten. Ikzelf moest erg lang wachten op mijn eerste duif en aan het eind van de avond waren er 14 thuis. De volgende dag kwamen er nog 3. De laatste 4 zijn helaas achtergebleven, allemaal jaarlingen. Ik was erg teleurgesteld door dit verloop. Vier koppels waren hierdoor verbroken. Na een paar dagen heb ik besloten om níet in te korven op Chateauroux , maar alles te herkoppelen, zodat ze nog een keer op eieren en een keer op jongen gespeeld kunnen worden.

Hoewel ik in de loop der jaren mooie resultaten op de eendaagse Fond heb behaald met mijn nestduiven (zie hierboven) , begon ik steeds meer te overwegen om volgend jaar over te stappen op het weduwschapspel.  Dat lijkt me toch een spel, waarbij de verzorging een stuk soberder is. Bovendien denk ik dan makkelijker een serie prijzen te kunnen spelen, mits ze in vorm komen.

De daaropvolgende week was de stemming natuurlijk niet zo best. Maar op dinsdag moest er wel ingekorfd worden voor de nationale Meerdaagse Fondvlucht vanuit Saint Vincent, gelegen aan de Pyreneeën.

Sint Vincent, zoals wij het maar noemen heeft al decennia lang een magische klank in duivenmelkerskringen. Het wordt ook wel de Koninginnevlucht genoemd. Mijn vader was er al door gebiologeerd!!  Die vlucht was het hoogtepunt van het seizoen. Ik herinner me dat  hij (en zijn broer Jennes) al in de jaren-60 een blauwwitpen duivin hadden die een paar jaar vroeg zat op deze vlucht. Hij vroeg Piet van Marle – die een stukje bouwland naast dat van mijn vader had – of hij niet samen met hem de duif wilde poulen, in de hoop een mooi bedrag terug te winnen. Ook zie ik nog voor me, dat mijn vader op de inkorfdag het duifje pakte en haar peulvruchten in de bek stak, die een paar dagen in water waren gelegd!!!   Ik weet bijna zeker, dat  de beste prestatie van het diertje een 59^e Nationaal was. Er waren toen nog geen sectoren, maar wel speelde je Nationaal Noord of Nationaal Zuid.

 Ik zette  anno 2023  vier duiven in, een recordaantal voor mij.  Ze kregen vrijdag om 11 uur de vrijheid en hadden op dat moment maar liefst 1126 km voor de boeg!!!  Niet geheel tot mijn verrassing bleek in de loop van zaterdagmorgen dat er toch al weer rond 8 uur enkele duiven in den lande waren aangekomen.  Maar het concours kwam érg traag op gang.  Tegen half 1 kreeg ik een appje van mijn broer Gerard, die in 5 minuten tijd maar liefst 3 van zijn 7 duiven thuis had gekregen. Omdat de jonkies van één koppel bij mij hadden gelogeerd, besloot ik hem die jongen te gaan terugbrengen en hem natuurlijk te feliciteren met deze fantastische prestatie. Op het moment dat ik op de fiets stapte keek ik nog even achterom en zag ik nog net mijn eerste duif naar beneden duiken. Het was de 6-jarige Paula.  Vorig jaar had ze op dezelfde vlucht – die helaas moest worden omgevormd tot een ochtendlossing Bergerac – ook een vroege prijs gespeeld.

 Een half uur later bleek ook haar doffer, Siem , in hun broedhok te zitten! Hij is gekweekt uit twee duiven van Siem en Karst Kolk, Genemuiden.  En weer 20 minuten later kwam de Oude Rode naar beneden. Bijzonder is wel, dat Paula van moederskant een halfzus is van LUCKY en de Oude Rode van vaderskant een halfbroer van LUCKY.  LUCKY won  vorig jaar de 1^e van de gehele noordelijke Unie vanuit Limoges, tegen 6.710 duiven.  Nu zo maar drie van de vier duiven 1 op 10 in de prijzen, wat een luxe! Ze vlogen de 44e en 74e en 98e tegen 1015 d.

Waar de Gebroeders Jaap en Jennes Kok al 60 jaar geleden kop speelden op Sint Vincent, gebeurde dat nu door de nieuwe generatie Gebroeders Kok: Gerard en Arnold, want…      Gerard kreeg zijn ploeg ook goed naar huis: 6 van zijn 7 duiven zijn in de uitslag terug te vinden. Dit alles resulteerde in de twee Beste Hokprestaties (Grootmeesters) in Afdeling 8, nog steeds de op één na grootste afdeling van Nederland.

Tegen 192 deelnemende leden van Afdeling 8 werd dat:

En wat de totale uitslag van heel Nederland betreft, tegen 1769 deelnemers:

In de dagen na deze koninginnevlucht daalde het besef in, dat dit toch wel een heel mooi hoogtepunt in mijn duivensportloopbaan is. Dat geeft de burger moed. Wat ook motiverend werkte is het uitstekende verloop van het opleren van mijn jonge duiven. Ze trainen erg goed bij huis en zijn in totaal 9 maal weggebracht. Er zijn er maar een paar verspeeld. Voor aanstaande dinsdag lijken de weersomstandigheden prima. Dan staat de eerste opleervlucht vanuit Ede ( 60 km) op het programma. We gaan het zien.