Toen bekend werd, dat de start van het vliegseizoen door kon gaan, ben ik mijn duiven gaan opleren, vanaf 10 , 15, 35 en 50 km. De eerste 3 keren werden de doffers en de duivinnen apart gelost. De laatste keer ging de hele klad tegelijk los. Dit alles verliep goed.
Omdat mijn vliegduiven in dit paasweekend op kleine jongen zitten, kon ik niet alle duiven mee geven naar de eerste trainingsvlucht vanaf ’s Hertogenbosch(104 km). Maar 31 stuks werden er wel ingezet. Het bleek weer eens, dat de duiven best tegen de relatieve koude kunnen in deze tijd van het jaar. Ze kwamen voor mijn doen mooi regelmatig naar huis. Helaas ontbreekt een opopgeleerd laatje nog. In pv De Postduif, Kampen waren de – vele – rappe jongens mij weliswaar te snel af maar daar ben ik wel aan gewend. De ervaring heeft mij geleerd, dat ik in de eerste 5 weken vrij kansloos ben met mijn nestduiven. Vreemd genoeg zaten we bij deze noorden wind vrij gunstig in Vlieggebied Noordwest van Afdeling 8: daar staan er 15 van de 31 op de uitslag, tegen maar 3 stuks in de club.
Verder ben ik twee weken na het spenen van de eerste ronde jonge duiven begonnen met die jongen te leren wennen aan de verzendmand. Ze hebben er inmiddels al 4 keer in gezeten, zonder vooraf gevoerd te zijn. Na een paar uur voerde ik ze in de blauwe drinkgoten waar ik eerst een flinke laag zand heb gegooid. De laatste paar keer heb ik daarna de drinkgoten gevuld met water. Een klein aantal kwam er al drinken.
Met één vroeg jong ben ik nog naar Nanne Wolff gegaan. Al bij het spenen voelde ik dat er van achteren een hard stukje uit het lichaam stak. Het zag er opgedroogd uit, dus ik besloot het een paar weken aan te zien. Maar toen bleek dat het ‘geval ‘ nog wat groter was geworden. Nanne zag al gauw dat het een ontstoken navel was. Het eerste wat hij deed, nadat hij er wat desinfecteermiddel op had gespoten , was zijn telefoon pakken om er een paar foto’s van te maken. Het verwijderen ging gemakkelijk, maar een hechting was nog wel nodig. ik kreeg nog 5 pilletjes mee voor het duifje. Het beestje doet het nog steeds goed. ik plaats hieronder een foto van de ontsteking, maar de kans is groot, dat betere foto’s binnenkort in de column van Nanne in Het Spoor te zien zijn.
